Idea

Źródłem idei jest inspiracja w połączeniu z przemyśleniami. Ideę można odnaleźć pod wpływem przeżyć własnych lub cudzych. Wiele idei powstaje przypadkiem lub w skutek przeprowadzanych analiz. Z istot materialnych twórcami rozwiązań z zakresu nauk i dziedzin bliższych życiu codziennemu mogą być wyłącznie ludzie, gdyż to oni są w stanie podejmować w pełni świadome działania. Natomiast inne formy życia materialnego posługują się zazwyczaj instynktem, który umożliwia ich egzystencję. Ludzie z racji tego, że są zdecydowanie bardziej skomplikowanym bytem materialnym, poza zaspakajaniem podstawowych potrzeb, których sposoby zaspakajania zmieniają się wraz z z rozwojem cywilizacji, odczuwają jakąkolwiek potrzebę intelektualnego zaspokojenia lub bardziej wyimaginowanej rozrywki. Istoty nie będące ludźmi też się bawią, lecz ich zabawa służy głównie rozwijaniu umiejętności potrzebnych w walce o byt. Z tego powodu u istot nie będących ludźmi bawią się najczęściej młode osobniki. 

Od początku istnienia ludzkości towarzyszyły jej idee, które na początku istnienia i rozwoju były głównie nakierowane na zdobycie pożywienia, odzienia, "dachu na głową" oraz partnerki lub partnera, różniąc się niewiele od podstaw, które charakteryzowały świat zwierzęcy. Takie postępowanie miało miejsce z konieczności, gdyż ludzkość znajdowała się w początkowym etapie rozwoju. Musiała wtedy utrwalić swoją egzystencję w środowiskach, w których się pojawiła. Człowiek jako istota goła i bezbronna nie mająca równych szans z groźnymi drapieżnikami musiała wymyśleć sposoby na obronę przed nimi. Jednakże w tym okresie historycznym ludzkość zajmowała się już sztuką, o czym świadczą np. malowidła naskalne, które często przedstawiały sceny z polowań. Nieobce było też tworzenie idei niezwiązanych z artyzmem. Powstawały wtedy pierwsze założenia dotyczące funkcjonowania wszystkiego, co miało wpływ na egzystencję ludzkich praprzodków np. tworzono pierwotne koncepcje o istnieniu bytów niematerialnych, wymyślano narzędzia, szukano leków na różne schorzenia.

W chwili, gdy ludzkość doszła do momentu historii, kiedy pojawił się podział pracy, a z tego wynikające specjalizacje zawodowe, mogła uczynić duży krok naprzód tworząc coraz bardziej zaawansowane wynalazki i rozwiązania przydatne w życiu codziennym. Wtedy coraz bardziej rozwijały się potrzeby estetyczne i doznań artystyczno-intelektualnych. 

Świat bez idei, szczególnie bez idei mających swoje odniesienie w rzeczywistości byłby próżny i pusty. Powstanie i zastosowanie danej idei jest niemal jak ożywienie martwej materii, która może się rozwijać, a nawet ewoluować. 

Dana idea może być rozwinięciem lub cząstką innej idei. Może też współistnieć z innymi ideami tworząc jedną całość, która z kolei może podlegać dalszemu rozwojowi i ewolucji. Może stać się małą cząstką większej idei lub współegzystować z  innymi powstającymi ideami. Nawet pozornie bezużyteczne idee i mało warte, a także nie stanowiące jakiejkolwiek wartości powinny zostać udokumentowane, gdyż w przyszłości mogą znaleźć swoje zastosowanie np. wynaleziona w starożytności logika znalazła zastosowanie po kilku tysiącach lat w systemach informatycznych. Wartość idei może kształtować się przez lata, a nawet przez wieki oraz wzrastać na wartości w skutek pojawienia się określonych okoliczności.  Natomiast udokumentowane chybione idee mogą stanowić ostrzeżenie przed błędami, które zostały kiedyś popełnione. 

Idea może być ciałem widmowym czegoś, co w przyszłości odegra znaczącą rolę pociągając za sobą dalsze skutki. 

Impulsem do powstania idei mogą być zarówno obiektywne jak i subiektywne potrzeby. Idee, których powstanie i rozwój dyktują potrzeby mogą rodzić się z towarzyszącym bólem i wzmożonym wysiłkiem intelektualnym.